Ron Brackin , Musab Hasan Jusuf Wydawnictwo: Aetos Media biografia, autobiografia, pamiętnik. 288 str. 4 godz. 48 min. Szczegóły. Inne wydania. Kup książkę. Musab Hasan Jusuf już od najmłodszych lat od środka obserwował działalność Hamasu. Jako najstarszy syn szajcha Hasana Jusufa – założyciela Hamasu i jego. Profesor Aleksander Arasz- kiewicz zaznacza też, że ostry konflikt ojca z synem (bo był taki) i choroba psychiczna tego drugiego to mogą być dwie różne sprawy. - Sam taki konflikt potrafi generować emocje nie do wytrzymania i pchać do czynów karalnych - mówi psychiatra. Chory psychicznie rodzic zabiera dziecku prawie wszystko, czego potrzebuje do prawidłowego rozwoju: codzienną opiekę i poczucie bezpieczeństwa oraz możliwość zbudowania trwałej więzi. Chory psychicznie rodzic często jest nieobecny: fizycznie, bo np. tygodniami przebywa w szpitalu; i emocjonalnie, bo z powodu choroby wycofuje się z Nie oznacza to jednak, że masz pozwalać dziecku wkładać rękę do wrzątku. Stój na straży i bacznie obserwuj czy dziecko rozumie Twoje nakazy i czy wyciąga wnioski. Twoim zadaniem jest tylko dobre przygotowanie dziecka do egzaminu z życia, a gruntowne nauki na pewno zostaną wynagrodzone szacunkiem i miłością. . Rozwody i separacje są szczególnie trudne nie tylko dla pary, ale także dla dzieci. Podczas tych przerw małoletnie dzieci będą musiały zdecydować, z którym rodzicem chcą spędzają więcej czasu, a czasami sytuacja zmusza ich do dokonania tego wyboru w kontekście procesu sądowy. Ale nie wszystkie zmienne mają związek z osobistymi decyzjami najmłodszych. Chociaż nie wszystkie rozstania kończą się konfliktem, niejednokrotnie zdarza się, że zerwanie nie jest przyjacielskie a to oznacza, że ​​decyzja osoby sprawującej opiekę nad synem lub córką wiąże się z odwołaniem się do prawników i sądy. Psychologia ekspercka nabiera szczególnego znaczenia przed zjawiskiem cofnięcia opieki, przetrwania ta gałąź psychologii, która ocenia przydatność ojca lub matki do sprawowania wyłącznej lub wspólnej opieki nad dzieckiem. Przyjrzyjmy się jego znaczeniu i jakie aspekty są brane pod uwagę w procesie podejmowania decyzji o opiece nad dzieckiem. Powiązany artykuł: „Cztery fazy kryminalistycznej ekspertyzy psychologicznej (i ich cechy)” Ekspercka psychologia w przypadkach wycofania z aresztu Procesy rozwodowe lub separacyjne są konsekwencją pogorszenia relacji dwojga małżonków którzy, nie znajdując rozwiązania dla związku, decydują się go zakończyć, uciekając się do zerwania prawny. Proces ten wpływa nie tylko na związek pary, ale także na wspólne dzieci, jeśli takie istnieją.. W rzeczywistości wpływ separacji lub rozwodu spada bezpośrednio na nich, również stając się problemem. spory, ponieważ wiele razy dochodzi do konfliktu interesów o to, który z dwojga rodziców otrzymuje opieka. Rozwód rodziców oznacza, że ​​ich dzieci muszą przystosować się do nowego środowiska, nowych domów, a nawet zobaczyć, jak zmienia się ich styl wychowawczy. rodzice w wyniku stresu wywołanego procesem i przesycenia koniecznością samodzielnego wychowywania dzieci, ponieważ starania. Zmienia się jądro rodzinne, zakładając wielką zmianę na płaszczyźnie emocjonalnej wszystkich zaangażowanych osób. W wielu przypadkach rozstanie rodziców nie jest polubowne, rozpoczynając trudny i stresujący proces sądowy, w którym muszą zdecydować, któremu ojcu lub matce najwygodniej jest sprawować opiekę nad nieletnimi, niezależnie od tego, czy jest to opieka samotnego rodzica, czy system opieki wspólny. Ekspercka psychologia w przypadkach odebrania opieki jest kluczowa w postanowienie i decyzja, który rodzic powinien sprawować opiekę nad dzieckiem a w przypadku zgubienia, odzyskaj go później. Możesz być zainteresowany: „6 etapów dzieciństwa (rozwój fizyczny i umysłowy)” Raport eksperta Gdy rodzice nie dojdą do porozumienia w sprawie opieki, często udają się do psychologów sądowych i biegłych, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem swoich prawników, aby zrozumieć, jakie elementy mogą wygrać proces o opiekę i opiekę lub jakie są możliwe dowody biegłego brać w czymś udział. Zdarza się również, że po zapoznaniu się z wnioskami z raportu psychospołecznego sporządzonych dla obu osób: rodziców, przyznano wyłączny reżim opieki, to znaczy, że opieka przypada na samotny rodzic. Rodzic niezadowolony z tej decyzji, czyli zazwyczaj ten, który nie sprawuje opieki, ma jako dowód przeciwko zgłoszenie stwierdzające, że nie spełnia warunków niezbędnych do urodzenia Twojego dziecka, powód cofnięcia opieki. W obliczu cofnięcia opieki rodzic niesprawujący opieki uznaje za konieczne przedstawienie modyfikacji środków, mogąc być ich sojusznikiem (lub również wroga) ekspertyza psychologiczna w trakcie rozwodu lub separacji, na wniosek sędziego lub własnego prawnika ojca zainteresowany. Niniejsza ekspertyza ocenia możliwość wspólnej opieki, stosowność rodzicielską, a nawet ocena dzieci w celu znalezienia jakichkolwiek dowodów na to, że rodzic nie sprawujący opieki powinien mieć pewien stopień opieki lub nie. Bardzo pomocne są ekspertyzy psychologiczne w przypadkach wycofania się z aresztu, ponieważ oprócz: niezależnie od tego, czy służą rodzicowi niezadowolonemu z decyzji sądu o odzyskaniu opieki, są to raporty służą do zbadania kontekstu rodzinnego i określenia najwłaściwszych środków, jakie powinien podjąć sąd prowadzący sprawę o separację lub rozwód. Zgłoszenia tego typu można dokonywać również z osobami niepełnoletnimi. W procesach rozwodowych i separacyjnych, ekspertyzy psychologiczne dla dzieci mogą być dostarczone, jeśli uzna to za konieczne, oraz Ponadto należy powiedzieć, że zgoda obojga rodziców nie jest wymagana, niezależnie od reżimu opieki, który afiszować. W rzeczy samej, muszą zostać poinformowani, że ich syn lub córka będą oceniani, jak określono w art. 42 Kodeksu Etyki Psychologa: „Gdy wspomnianej oceny lub interwencji zażądała inna osoba – sędziowie, nauczyciele, rodzice, pracodawcy lub jakikolwiek inny wnioskodawca inny niż podmiot oceniany – ten ostatni lub ich rodzice lub opiekunowie będą mieli prawo do otrzymania informacji o fakcie oceny lub interwencji oraz o odbiorcy Raportu psychologicznego następnik". Powiązany artykuł: „Sprawozdanie eksperta psychologicznego: co to jest i jak to się robi” Kluczowe aspekty oceniane w sprawach o cofnięcie opieki Czasami konflikty między rodzicami przyspieszają postępowanie sądowe, w którym zwykle tylko jedno z nich może zostać poddane ocenie. W takich przypadkach zwykle sporządza się raport dotyczący kompetencji rodzicielskich lub odpowiedniości rodzicielskiej, którego celem jest ustalenie obecność lub brak jakichkolwiek problemów lub dysfunkcji ze strony ocenianego ojca lub matki, które mogą mieć wpływ na prawidłową opiekę i rozwój dziecka dla tych, którzy wykazują zainteresowanie uzyskaniem opieki, analizując również ich zdolność do wykonywania zdolności macierzyńskich lub ojcowskich. Również za pomocą tych testów podejmuje się próbę wykluczenia, czy osoba oceniana stara się pokazać biegłemu psychologowi zniekształcony obraz siebie, docenianie siebie, jeśli próbujesz symulować i ukrywać cechy osobowości, starając się dać pozytywny obraz siebie zamiast być szczerym i prawda. Innymi słowy, raporty adekwatności rodzicielskiej pokazują zdolności rodzicielskie ocenianego rodzica za pomocą testów empirycznych i ustalając na ich podstawie, czy jest dobrym ojcem, czy nie. Do jego realizacji konieczne jest, aby została wcześniej przeprowadzona dokładne i obszerne dochodzenie i ocena zaangażowanego rodzica i/lub nieletniego: Wywiady zarówno z rodzicem, jak i nieletnim (oba są oceniane). W razie potrzeby wywiady z dużą częścią środowiska rodzinnego. Zastosowanie empirycznych testów oceny psychologicznej. Przeprowadzenie wyczerpującej analizy wszystkich dostarczonych informacji. Po sporządzeniu ekspertyzy psychologicznej dostarczy ona kluczowych informacji, które pomogą sąd, aby podjąć najwygodniejszą decyzję, zawsze myśląc i traktując priorytetowo Nadrzędny Interes Mniejsze (ISM). Raport, o którym mowa, ujawni stan psychiczny rodzica i, w oparciu o to, jak daleko lub blisko tego, co uważa się za cechy i styl zachowania typowy dla dobrego rodzica, Opiekę nad dzieckiem otrzymasz lub nie otrzymasz, zarówno jako samotny rodzic, jak i jako wspólny rodzic. W raporcie tym obserwuje się, czy oceniany rodzic ma następujące mocne strony: Zarządzaj swoimi emocjami i rozwijaj umiejętności samoopieki. Umiejętność kierowania i kontrolowania nauki dzieci. Umiejętność ustalenia wytycznych dyscypliny w postaci norm i nawyków, aby przygotować swoje dzieci do życia w społeczeństwie. Wiedza zwiększająca zdolność dzieci do prawidłowego odżywiania, higieny i bezpieczeństwa. Opieka i ochrona dzieci przed wszelkimi zagrożeniami środowiskowymi. Komunikuj się skutecznie: okazuj asertywność, używaj humoru, empatii ... Inne oceniane aspekty to: Obecność psychopatologii uniemożliwiającej właściwą opiekę nad dziećmi. Stopień przystosowania do różnych dziedzin życia oraz przystosowania po separacji/rozwodzie. Styl rodzicielski lub umiejętności rodzicielskie osoby ocenianej. Innymi słowy, podczas przygotowywania i prezentacji raportu, istnienie lub brak dysfunkcje u rodzica i typ profilu, jaki ta osoba prezentuje jako opiekun. Analizowana jest również obecność lub brak pozytywnych czynników ochronnych w areszcie i areszcie., a sąd zostaje poinformowany o funkcjonalności jądra rodzinnego. Kiedy nie było możliwe sporządzenie opinii biegłego na temat stanu psychicznego rodzica, aby się zobaczyć Jeśli kwalifikujesz się do opieki nad swoim synem lub córką, inne sposoby są wykorzystywane do określenia, czy nadajesz się jako rodzic. Tutaj uwaga jest kładziona na poziom ich dochodów, godziny pracy zgodne z godzinami pracy dzieci, bliskość lub odległość od domu drugiego rodzica, dowody zainteresowania swoimi dziećmi (organizacja urodzin, obecność na zebraniach szkolnych, AMPA, wycieczki ...). Możesz być zainteresowany: „Psychologia prawna: punkt unii psychologii i prawa” Ocena psychologiczna dziecka: ocena psychologiczna małoletniego Jak już pisaliśmy, można również przeprowadzić ekspercką psychologiczną ocenę nieletnich zaangażowanych w sprawę o separację. Dokonując tej oceny, postępuj w następujący sposób: Jest zgłaszany na badaniu psychopatologicznym. Analizowane są wzorce osobowości nieletniego. Ocenia się ich adaptację przed i po rozpadzie rodziców. Oprócz realizacji tych punktów, o których właśnie wspomnieliśmy, to samo zostanie zrobione z każdym innym czynnikiem które można powiązać z celem zgłoszenia, w przypadku gdy widziany jest tylko małoletni, a nie protoplasta. Zadaniem biegłego psychologa stosowanego w sprawach opiekuńczych jest również możliwość zaproponowania sądowi szeregu zalecenia, które są uważane za interesujące lub niezbędne do poprawy adaptacji i samopoczucia emocjonalnego któregokolwiek z ekspertów. Zalecenia te mają, co do zasady, charakter terapeutyczny, zalecają pójście do psychologa specjalizującego się w zaburzeniu psychicznym, które zostało zaobserwowane u rodzica lub dziecka, jeśli istnieje jeden lub jakiś rodzaj terapii radzenia sobie z gniewem, jeśli występują problemy z kontrolą gniewu emocja. Powiązany artykuł: „Rozwód rodziców, jak wpływa na dzieci?” Szukasz fachowych usług psychologicznych? Jeśli jesteś zainteresowany skorzystaniem z usług eksperckich z zakresu psychologii, skontaktuj się z nami. Na Azor i Asociados Pracujemy w tym obszarze, a także w zakresie pomocy psychoterapeutycznej. Ojcem należy być w każdej sytuacji, nie tylko wtedy gdy rodzina przestaje istnieć jako całość. Ojcem należy być na 100% i nie tłumaczyć braku zainteresowania synem czy córką jadowitą byłą partnerką która utrudnia kontakt. Rozstanie partnerów czasem jest nieuniknione. Nie ma lepszych lub gorszych ojców są tylko ojcami albo nie są nimi wcale. Część z nich dba o swoje dziecko mimo ograniczeń różnego typu ale i znaczna część z nich próbuje ,,dokleić,, syna czy córkę do swojego życia. Z taką ,,nalepką,, robi się w końcu niewygodnie. Najpierw mniej odwiedzają swoje dzieci, potem zaczynają zapominać o spotkaniach i nie przyjeżdżają wcale. Często wina spada na matkę która ograniczyła kontakt ojca z dzieckiem. W niektórych przypadkach kobiety posługują się dziećmi. Zostały porzucone, zdradzone i czują żal. W innych starają się zachować relacje ojca i dziecka na normalnej płaszczyźnie. Sporo zależy od ojca- w jaki sposób on będzie pielęgnował wspólne relacje. Rozstanie partnerów wiąże się z wspólną pracą aby dzieci ucierpiały jak najmniej i jest to możliwe. Ale z obu stron musi wychodzić to samo i tyle samo. Matka dziecka musi wyznaczyć pewne zasady: dni spotkań, kwestię finansową. Ludzie mogą i dochodzą do porozumienia, ale wiąże się to z kompromisem. Czasem po świeżym rozstaniu ludzie trzeźwo nie myślą i chcą jedynie dopiec sobie nawzajem. Zapominają o co w tym wszystkim chodzi. Ojciec dziecka musi się zobowiązać i przestrzegać swoich postanowień i obietnic a przede wszystkim nie traktować dziecka jak ,,plaster,, na ranę. Niektórzy ojcowie zupełnie się gubią w nowej sytuacji. Nie potrafią znaleźć miejsca w swoim sercu dla dziecka. Ich życie prywatne jest ważniejsze od życia ze swoimi dziećmi. Rozwód czy separacja to rozstanie z żoną a nie z dziećmi. Widać niektórzy o tym nie wiedzą lub celowo zapominają. Układają sobie swoje życie z nowym partnerem a to że gdzieś tam są dzieci ulatuje zupełnie. Czasem trafiają na partnerkę, której w końcu zacznie przeszkadzać, że jej facet ma dzieci do których ciągle jeździ. Pojawia się także zazdrość o byłą partnerkę. Ale przypadki i sytuacje są różne. Ten kontakt z tatą na pewno nie będzie taki jaki był wcześniej. Będzie mniej intensywny. Dziecko jednak powinno mieć możliwość wyboru kiedy i jak chce widzieć tatę. Czasem jest pod górkę. Dlatego stanę w obronie kobiet, które ograniczyły kontakt dziecka z ojcem. Granica kiedy i dlaczego powinno się to robić jest cienka. Kiedy tata interesuje się dzieckiem ,,sezonowo,,. Kiedy przyjeżdża jedynie na kilka minut lub nie pojawia się wcale. Kiedy nie płaci alimentów. Czy daje to możliwość ograniczenia praw rodzicielskich? Nawet roślinkę należy podlewać co kilka dni i nie widzę powodu dlaczego ojciec mógłby zapewniać swoim dzieciom kontakty jedynie ,,świąteczne,,. W sytuacji kiedy ze strony ojca nie ma większego zainteresowania dzieckiem - matka powinna zrobić co może by ten kontakt jednak był. Nie może na siłę stworzyć więzi między ojcem a dziećmi ani zrobić z niego ojca gdy ten tego nie chce. Nie powinna jednak kierować swoimi wewnętrznymi uczuciami i wykorzystywać dzieci do prywatnych walk kontakt. Nie może także pozwolić manipulować sobą. Bardzo często słyszy się wokoło, że ojciec przestaje się interesować dzieckiem i nie ma z nim kontaktu kilka miesięcy. Ojciec tłumaczy, że matka zabrania wszelkich kontaktów. Tymczasem ze strony faceta nie wychodzi żadna inicjatywa żeby walczyć o dziecko. Godzi się z faktem utraty dziecka bo jest mu wygodnie. Bycie ojcem polega na zapewnieniu dziecku bezpieczeństwa, stabilizacji - nawet jeżeli nie mieszka z nim. Jeżeli ojciec jest ,,niepewny,, jedynie miesza dziecku w głowie. Powoduje że syn czy córka nie rozumieją całej sytuacji i nie wiedzą co się dzieje. Dlatego powinien pojawiać się regularnie albo wcale. Pamiętam jeszcze rok temu kiedy tata mojego syna obiecywał, że jedzie do niego. Mały siedział na sofie, zapłakany i wlepiony w szybę a tata nie przyjeżdżał. Po milionach rozmów sytuacja zmieniła się zanim nie związał się z kobietą, której w końcu przestało to pasować, że niedziele on spędza ze swoim synem. Nie przyjechał w jedną, drugą i trzecią niedzielę. Wpadał na kilka minut po pracy by zaliczyć spotkanie. W każdą niedzielę słyszałam inną wymówkę. Najnowszą jest, że miał wypadek. Mateusz dziwnie jakby podświadomie przestał się już pytać i płakać za tatą. Nauczył się, że raz jest raz go nie ma. Ale ze strony ojca jest to zapewnienie dziecku huśtawki emocjonalnej. Dawałam miliony szans i tak naprawdę nie zmieniłam serca w tym człowieku. Dziecko dla niego jest na drugim miejscu. Albo jest się ojcem na 100% albo wcale. W rodzicielstwie nie można się rozdrabniać. Zanim więc skażemy jakąś kobietę na ,, ukamienowanie,, bo utrudnia kontakty ojca z dzieckiem zastanówmy się dobrze czy ojciec chce tych kontaktów, czy są one okresowe i na pokaz. Nie da się grać ojca, pokazywać ile miłości tryska z serca do własnego dziecka. Są faceci niepoukładani, którzy nie zbudują relacji z własnym dzieckiem bo tego po prostu nie chcą. Matka może robić wiele i czasem aż za dużo. Tatuś odchodzi w swoją stronę i wkrótce bardzo szybko uświadamia sobie, że został sam. Szanowna Pani Psycholog, bardzo proszę o odpowiedź, czy tata naszego synka (5lat) po wyprowadzeniu z domu może przychodzić do nas do domu i przebywać czasem 2-3 godziny żeby pobyć z dzieckiem. Synek bardzo przeżywa i żali się czasem z płaczem, że od jakiegoś czasu tata nie przychodzi do naszego domku i się z nim nie uznał, że dziecko to inaczej odbiera i lepiej żeby do nas nie przychodził tylko od czasu do czasu zabiera go do swojego domu, w którym mieszka ze swoją nową partnerką. KOBIETA, 45 LAT ponad rok temu Ryzyko samobójstwa w depresji Dzień Dobry Pani, Nie ma tutaj recepty, jak powinny przebiegać kontakty z dzieckiem, istotne jest, jak Państwo to ustalicie i jest potrzeba, żeby wyjaśnić synkowi, że jego tata ma inny dom, partnerkę, ale że nadal go kocha i nadal jest ważny dla swojego taty. Kluczowe jest, żeby kontakty z ojcem dla Pani synka były bezpieczne, wspierające zaangażowane, radosne, rozwijające. Bardziej liczy się jakość kontaktów od ich ilości. Na początek, myślę, że Pani synek lepiej czułby się, kiedy jego ojciec przychodziłby do Waszego domu. A później może zabierać dziecko na zewnątrz, niekoniecznie tylko do swojego domu - jest tyle możliwości: wspólne spacery, zabawa, do kawiarni - na ciastko, np. na pływalnie, do teatru, na ciekawe zajęcia dla dzieci. Dla Pani zachowanie i radość synka będą informacją, jak układają się relacje pomiędzy oboma Panami. Życzę Pani i Synkowi dużo radości, Irena Mielnik-Madej 0 Dzień dobry, myślę, że tata jak najbardziej może odwiedzać dziecko w jego domu. Po pierwsze dlatego, że wtedy zobaczy akceptację dla tych spotkań ze strony innych domowników np. mamy- będzie rozumiało, że nie robi nic złego, nie opowiada się po żadnej ze stron, że jest możliwe utrzymanie dobrych relacji jednocześnie z mamą i tatą. Oczywiście wyjścia do domu taty również nie są niczym złym, jednak zalecałabym aby przynajmniej część spotkań odbywała się wspólnie (mama i tata)- dziecko będzie wtedy czuło, że mama i tata nadal ,,się lubią", konflikt lojalności nie będzie miał być może aż takiego znaczenia. 0 Witam, Nie można jednoznacznie odpowiedzieć jak to powinno wyglądać. Jedno jest pewne - dla dobra dziecka, ojciec powinien mieć z nim kontakt, niezależnie od tego, gdzie się spotykają. Ważne, by syn miał poczucie, że ojciec jest i może na niego liczyć, że ojciec go kocha i nie zostawił. Całkowite zerwanie kontaktu może mieć złe skutki w przyszłości. Jeżeli dziecko będzie się dziwnie zachowywać - warto zgłosić się z nim do psychologa dziecięcego, bo rozłąka może różnie wpływać. Zapraszam na rozmowę. Pozdrawiam serdecznie, Magdalena Rachubińska PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zmiana zachowania 18-miesięcznego dziecka po oddaniu do żłobka – odpowiada Piotr Bochański Dlaczego występują takie kłopoty z 4-latkiem po urodzeniu się rodzeństwa? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska Czy rozwój mojego dziecka przebiega prawidłowo? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka Jak powiedzieć córce, że nigdy nie będę z jej ojcem? – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka Czy uczucie do męża powróci? – odpowiada Mgr Anna Ingarden Zachowanie dziecka 21-miesięcznego – odpowiada Mgr Jacek Zbikowski Bicie się w głowę u 5,5-latka – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit Czy mój 11-miesięczny syn może mieć autyzm? – odpowiada Mgr Anna Szyda Nerwowe 4-letnie dziecko a niezdrowa atmosfera w domu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Czy powinienem odejść od żony? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej artykuły Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2014-06-19 10:05:38 Ostatnio edytowany przez pogubiona123 (2014-06-19 10:19:35) pogubiona123 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-19 Posty: 3 Temat: trudna sytuacja miedzy ojcem a synemWitam. Weszłam na to forum bo ostatnio totalnie się pogubiłam. Mam problem z mężem, ale zacznę od początku. Wyszłam za mąż w wieku 19 lat. Mąż jest stary ode mnie o 7 lat. Wtedy byłam zakochana, to był pierwszy chłopak. Zaszłam w ciążę pobraliśmy się. Niby wszystko było dobrze. mieszkaliśmy u jego mamy i brata. Po dwóch latach kupiliśmy mieszkanie. Cały czas wszystko ok tyle tylko że mąż jakoś miał dziwne nastawienie do dziecka. Niby kochał syna ale coś było nie tak jakby nie dojrzał do roli ojca. Mały był w zasadzie spokojnym dzieckiem czasami jak to maluch miewał napady histerii jak mu na coś się nie pozwoliło i wtedy mąż potrafił strzelić małego w tyłek. Nie podobało mi się to. Rozmawialiśmy o tym on miał poczucie winy chwila była ok i potem znowu to samo. Kiedyś uderzył go w twarz tak że mały miał ślady. Zrobiłam mężowi awanturę powiedziałam żeby się wynosił. Obiecał że to się nie powtórzy i rzeczywiście było spokojnie ale relacje ojca i syna stały się nijakie. Zero kontaktu W międzyczasie urodziłam drugiego syna. Różnica między dziećmi 5 lat. Mąż był zakochany w maluchu. Po prostu wspaniały ojciec. Z młodszym nie było już takich problemów. Starszy syn zszedł całkiem na drugi plan. Od czasu do czasu zdarzały się awantury między nimi ale jakoś to łagodniało jednak relacje między nimi zrobiły się nijakie. Syn otwarcie mówił że nie kocha ojca, że najlepiej jakby go nie było. Po 5 latach pojawiło się kolejne dziecko - córka. Tatuś oszalał ze szczęścia. Obecnie sytuacja jest taka, że najstarszy(teraz 17 lat) w ogóle nie dogaduje się z ojcem. Ostatnio nawet młody coś zapyskował do ojca stając w mojej obronie bo mąż czepiał się mnie kazał mi się zamknąć a młody nie wytrzymał i powiedział do ojca : "Stul gębę" Ojciec tak go uderzył w twarz że krew lała mu się z nosa (wyglądało to strasznie) młody jak zobaczył że załał się krwią odwiną się i przywalił mężowi w oko. Szybko wtedy zabrałam go do jego pokoju. Syn powiedział że on już nie ma ojca i że jeszcze raz tak zrobi to zadzwoni na policje. Nie wiem co mam robić przez tą nieakceptację przez męża syna nasze relacje totalnie się popsuły. Zyjemy niby normalnie ale nie ma już uczuć. Po prostu żyjemy koło siebie. W ostatnim czasie psuja się też jego relacje z drugim synem (teraz 12 lat) W sumie od jakiś 2-3 lat coraz częściej mąż czepia się młodego. Jedynie co to nadal maz nie ma problemów z córką. Kocha ją i bardzo dobrze się nia zajmuje. Boje się tylko że będzie tak jak w przypadku chłopców jak zacznie dojrzewać i zaczną się kłopoty wieku dojrzewania to tez straci cierpliwość. (Chociaż nie ma co narzekać bo obaj synowie sa spokojnymi chłopakami, dobrze się uczą nie było nigdy z nimi problemów. ) Nie wiem co mam robić po tej ostatniej awanturze najchętniej rozstałabym się z mężem. Wkurza mnie że tak traktuje syna ale z drugiej strony córka tak bardzo go kocha. Ogólnie to mąż jest normalnym facetem. Pomaga trochę w domu, nie pije. Z drugiej strony mąż nie ma znajomych. Jak już to spotykamy się z moimi znajomymi. Nie ma kontaktu ze swoim ojcem. (ojciec odszedł gdy miał 7-8 lat i nienawidzi swojego ojca). Ma też problem z moim ojcem też go nienawidzi. Nie wiem co mam robić czy ciągnąc to dalej ze względu na córkę czy rozstać się. Okropnie żyje się z człowiekiem który nie znosi naszego wspólnego dziecka. 2 Odpowiedź przez zaklopotana123451 2014-06-19 12:04:34 zaklopotana123451 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-20 Posty: 876 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synem Najgorsze co możesz zrobić, to być z kimś ze względu na dzieci. Błagam nie rób tego, bo robisz sobie krzywdę, ale najbardziej właśnie swoim dzieciom. Twój mąż nie miał prawa podnieść ręki na dzieci, nie zdarzyło to się raz ale sama mówisz, że kilka razy. To się nie zmieni, tak będzie zawsze, a nawet może być jeszcze gorzej. Chyba nie chcesz, by w końcu doszło do jakiejś tragedii ?!Mówisz, że już nie ma uczuć, to sama sobie odpowiedziałaś, że nie chcesz z nim być i już go nie kochasz. Więc decyzja zależy tylko i wyłącznie od Ciebie, ale myślę, że sama wiesz co w tej sytuacji dla Ciebie i dla dzieci najlepsze. Twój mąż jest takim człowiekiem, że nie potrafi panować nad emocjami, nie umie się powstrzymać. Ma problemy ze sobą, ale to nie jest Wasza wina. Widać, że ma też problemy z agresją, nie potrafi rozmawiać, tylko idzie na łatwiznę i podnosi na kogoś że nie pije, pracuje w domu nie oznacza, że jest dobrym mężem i ojcem. Do bycia dobrym ojcem potrzeba czegoś więcej. Nie sądzisz?Proszę, wyciągnij z tego dobre wnioski. "Liczy się nie to, kim ktoś się urodził, ale kim wybrał, by być." 3 Odpowiedź przez pogubiona123 2014-06-19 12:25:02 pogubiona123 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-19 Posty: 3 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synemWiem, że nie można być tylko ze względu na dzieci, ale to wszystko takie trudne. Gdyby nie najmłodsza córka wiem, że nie bylibyśmy już razem. W sumie to ciągnie się to wszystko, ponieważ szkoda mi malej. Ona bardzo kocha tatę. Nie wiem jak miałabym wytłumaczyć jej że nie będziemy mieszkać razem z tatą. Ona jest bardzo wrażliwa boje się , że mogę ją skrzywdzić tym a jednocześnie wiem że krzywdzę najstarszego syna bo nadal tkwimy w tym "poukładanym domu". Nikt nie wie o naszych problemach. Nie lubię się skarżyć ani źle mówić o mężu ale zaczyna brakować mi sił jak widzę że pod jednym dachem miesza syn z ojcem, którzy się nienawidzą. Strasznie to wszystko trudne. 4 Odpowiedź przez luc 2014-06-19 12:33:58 luc Mistrzyni Gry Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-05 Posty: 21,121 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synem pogubiona123 napisał/a:widzę że pod jednym dachem miesza syn z ojcem, którzy się nienawidzą. Strasznie to wszystko masz bardzo trudną sytuację. Szkoda, że nie zareagowałaś wcześniej, gdy konflikt z synem się dopiero zaczynał. Ale mleko się już wylało. Czasu nie cofniesz. Nie wiem co Ci doradzić. Albo samodzielnie podejmiesz decyzję, albo poradź się specjalisty. Coś jednak powinnaś z tym zrobić. Jedno wiem - nie pozwoliłabym aby ktokolwiek krzywdził moje dzieci (fizycznie i psychicznie). Zważ też, że jego stosunek do drugiego syna też jest coraz będą miały kiedyś do Ciebie żal (może nawet więcej niż żal) jeżeli nic z tym nie zrobisz. 5 Odpowiedź przez zaklopotana123451 2014-06-19 12:44:03 Ostatnio edytowany przez zaklopotana123451 (2014-06-19 12:44:55) zaklopotana123451 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-20 Posty: 876 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synem Nie usprawiedliwiaj się córką. Uważasz, że jeśli się rozstaniecie to córka przestanie kochać ojca? Przecież dalej będzie jej ojcem. Wiadomo, że będzie to dla wszystkich trudne, ale tylko na początku, później wszyscy się przyzwyczają do zmiany i córka również. Chcesz się męczyć jeszcze wiele lat z tym mężczyzną, Twoja sprawa. Chcesz, by dzieci po jakimś czasie gdy już dorosną, mieli pretensje do Ciebie i do ojca, że się nie rozstaliście wcześniej też Twoja że to trudna sytuacja, ale wiele jest na świecie trudnych sytuacji, z którymi trzeba coś robiąc nic to najgorsze co można jak uważasz, ale zastanów się 100 razy nad tą Ci tylko, że córka zrozumie. Może nie od razu ale Ty musisz się odważyć na cokolwiek. Bo To głównie od Ciebie zależy wszystko. Przede wszystkim Twoje szczęście i Twoich dzieci. A to chyba najważniejsze w życiu ?! "Liczy się nie to, kim ktoś się urodził, ale kim wybrał, by być." 6 Odpowiedź przez pogubiona123 2014-06-19 12:57:11 pogubiona123 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-19 Posty: 3 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synemWiem, że jak nic z tym nie zrobię to będzie co raz gorzej. Musze nad tym wszystkim spokojnie pomyśleć, porozmawiać może z jakimś psychologiem. Rozmowa z mężem jest już bez sensu setki razy rozmawialiśmy i mówił że postara się poprawić relacje z synem ale tych relacji nie są w stanie sami naprawić. On nawet jak ja mu coś mówię o najstarszym to on aż napina mięśnie robi to bezwiednie nie wie że ma taką postawę. Tak samo reaguje gdy mówię coś o moim ojcu od razu napięcie mięśni. Wiem że muszę cos zrobić. 7 Odpowiedź przez zaklopotana123451 2014-06-19 13:18:39 zaklopotana123451 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-06-20 Posty: 876 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synem Jeśli wiesz to po prostu to zrób. Nie ma innej powodzenia "Liczy się nie to, kim ktoś się urodził, ale kim wybrał, by być." 8 Odpowiedź przez beliza 2014-06-20 22:19:17 beliza Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-19 Posty: 18 Odp: trudna sytuacja miedzy ojcem a synemWitam! Mówisz , że jest facetem w porządku, a zaciska mięśnie na myśl o innych facetach. Moim zdaniem mąż musiał mieć traumę w dzieciństwie ,że tak reaguje. Na pewno wiele przeszedł ze swoim ojcem i są to rany nie zagojone. Jak piszesz on nie zdaje sobie sprawy z tego, ale podejrzewam ,że jakby to sobie uświadomił chciałby być w zrozumieniu ze swoimi dziećmi bo on tego zrozumienia nie otrzymał. Jak było to on sam wie. Może postaw mu ultimatum zanim się rozstaniecie. Na pewno rozmowa z psychologiem pomogłaby ten temat rozluźnić. On sam ma swój problem do rozstrzygnięcia najpierw a później dopiero z wizytę u psychologa to Pani musi podjąć aby wiedzieć jak rozmawiać z mężem Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź

konflikt ojca z synem psychologia